Drodzy Parafianie Górnego Tysiąclecia!

 

Rozpoczęliśmy Nowy Rok – 2025, ogłoszony przez papieża Franciszka Rokiem Nadziei. Jest to też Rok Jubileuszowy, właśnie mija ćwierć wieku odkąd weszliśmy w nowe stulecie. Pamiętamy tamte wydarzenia z roku dwutysięcznego, wydawały się wówczas takie wyjątkowe, a dzisiaj uświadamiamy sobie, że było to 25 lat temu. To przypomina nam, jak szybko mija dany nam czas, ten czas ziemskiego życia.

Pragnę podziękować Dobremu Bogu za kolejny miniony rok, za łaski, jakimi darzył nas, za zdrowie, siły, opiekę. Za Was drodzy Parafianie, za wszystkich, którzy wiernie trwaliście w wierze i modlitwie, przychodząc do naszej małej Maryjnej świątyni, modląc się w niej, troszcząc o nią i o całą wspólnotę. Także za Wasze maleńkie kościoły domowe, za troskę o wiarę w rodzinach, za miłość, która jest zalążkiem całego dobra pozwalającego trwać w niełatwych czasach.

Z ogromną radością pragnę podsumować miniony rok 2024, który z perspektywy moich 8 lat pobytu tutaj jako proboszcza, był kolejnym dobrym rokiem. Przyglądając się wszystkim procesom, jakie toczą się wokół nas, w Ojczyźnie, na świecie, wdzięczny jestem za pokój i wiarę ludzi, tych którzy nie rezygnują z wartości fundamentalnych – Boga, miłości do drugiego człowieka, szacunku do Ojczyzny. Wiem, że część społeczności, także tej naszej osiedlowej, odsuwa się od tych korzeni ale z drugiej strony widzę, jak wielu ludzi ciągle żyje wiarą, w to co prawdziwe, niepodważalne, najważniejsze i jedyne słuszne. Odnoszę nawet wrażenie, że po latach zawirowań, jakie przyniosła pandemia, nowe mody, rodzące się na naszych oczach ideologie oderwane od realiów, zawirowania polityczne, ataki na katolicyzm i przynależność do korzeni, ludzie zaczynają wracać do tego, co jest fundamentem i co kształtowało kolejne pokolenia walczące o naszą tożsamość.

Dostrzegam to i dziękuję za Waszą obecność i walkę o to, za to że czujecie się odpowiedzialni za przyszłość dzieci, wnuków. Jak już wspomniałem w uroczystość Świętej Rodziny, jutro budujmy na sile rodziny jako podstawowej komórki społecznej, ukształtowanej wiarą w Boga i wartościami moralnymi. Nie pozwólmy na wypaczanie i niszczenie prawdy, nadziei, korzeni, miłości wzajemnej, miłości do Boga i Ojczyzny. Dbajmy o nasze rodziny, polecajmy je Bogu, one są miejscem, które pozwolą przetrwać największe kryzysy i zło, czyhające i atakujące.

Zachęcam każdego z Was by mężnie trwać przy Chrystusie i Jego nauce. Przychodźcie, tu do Maryi Piekarskiej, trwajcie w tej wspólnocie, dbajcie o nią i budujcie tak, jak każdy z Was potrafi. Niech codzienna ufna modlitwa nas w tym podtrzymuje, niech Eucharystia daje siły do walki, o to co dobre i słuszne. Niech nigdy ten kościół nie będzie pusty, niech nie zabraknie kapłanów i wiernych, byśmy za rok mogli znów powiedzieć, że to był dobry czas, czas prawdy, wiary, łączności z Bogiem i całym Kościołem – powołaną przez Chrystusa świętą wspólnotą.

Boga i Maryję naszą patronkę, proszę o opiekę, o płaszcz ochrony przed złem. O potrzebne nam łaski, zdrowie i siły, o rozpalanie w naszych sercach ognia miłości. Z pokorą powierzam Im całą naszą wspólnotę parafialną.

 

Jak co roku po krótce pragnę przedstawić to, co działo się w naszej parafii w roku 2024.

Zacznę od liturgii, tego co jest istotą każdej parafii. To baza, bez której wszystko inne nie miało by większego sensu.  Msze święte – sprawowane codziennie gromadziły sporą grupę modlących się. Widzę na co dzień Waszą ogromną potrzebę uczestniczenia we Mszach św., w intencjach jakie zgłaszacie. Dziękuję, za to, że modlicie się za swoich bliskich, tych żyjących i zmarłych. To najpiękniejsza ofiara jaką możemy komuś podarować – ofiara Mszy św. Mimo, iż ilość kapłanów zmniejszyła się i zostaliśmy z ks. Damianem tylko we dwóch, staramy się sprawować jak najwięcej Mszy św. Przychodźcie na nie, czerpcie z tego źródła i składajcie przed Chrystusem, to co dla Was ważne.

Poza Mszami św. sprawowaliśmy nabożeństwa: do Matki Bożej Piekarskiej, do Miłosierdzia Bożego, w pierwsze czwartki miesiąca – Godzinę Świętą a w pierwsze piątki – nabożeństwa do Serca Pana Jezusa. W pierwsze soboty – nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi w intencji budowniczych i fundatorów. W wielkim poście gromadziliśmy się na Drodze Krzyżowej i Gorzkich Żalach. W czerwcu modliliśmy się do Serca Pana Jezusa, w maju na tradycyjnym majowym, modląc się do naszej Mamy Maryi. W październiku zanosiliśmy dziękczynienia i prośby modląc się do Niej na różańcu, od maja do października także w czasie różańców fatimskich. W listopadzie modliliśmy się w czasie nabożeństw za zmarłych zalecanych w wypominkach a w grudniu miały miejsce nabożeństwa adwentowe. Codziennie rano wybrzmiewała też w naszej świątyni modlitwa różańcowa. Modlitwą różańcową w każdym miesiącu, prosiliśmy też w intencjach obrony życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Także grupy formacyjne miały swoje regularnie sprawowane nabożeństwa, w poniedziałki Żywy Różaniec, w środy grupa Ojca Pio i Apostolstwo Dobrej Śmierci.  Dziękuję wszystkim, którzy znajdują ten dodatkowy czas na udział w nabożeństwach, za Wasze czuwanie i omadlanie ważnych dla nas spraw.

Jak co roku udzielaliśmy sakramentów: chrztu św., prowadziliśmy dzieci do pierwszej Komunii św. oraz dzieci w wieku przedszkolnym – do wczesnej Komunii św. Kolejne pary z odwagą i ufnością przypieczętowały swoją miłość przed Bogiem. Pożegnaliśmy też wiele dusz, które odeszły do wiecznego życia. Tegoroczne bierzmowanie z racji bardzo nielicznych grup odbyło się w ramach całego dekanatu w Parafii na Dolnym Tysiącleciu. Osoby starsze i chore odwiedzaliśmy z sakramentami pokuty i pojednania, Eucharystii i namaszczenia chorych. Duże grono chorych proszących o Chrystusa przystępowało też do Komunii św. dzięki regularnej służbie Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii Świętej.

25 marca stali i nowi członkowie Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego, podjęli 9-miesięczną modlitwę w intencji obrony życia poczętych dzieci. W Dniu Chorego odprawiliśmy Mszę św. w intencji chorych – z udzielaniem sakramentu chorych i błogosławieństwem lourdzkim. Przeżywaliśmy wielkopostne rekolekcje, a w ramach diecezjalnego projektu Kościołów Stacyjnych, byliśmy jednym z miejsc, które wraz z ks. Arcybiskupem Skworcem zgromadziło nie tylko Parafian ale i wiernych z całej archidiecezji. Przeżyliśmy uroczyste Triduum i Święta Zmartwychwstania Pańskiego.

W maju odprawiliśmy Mszę św. urodzinową w intencji ks. Seniora Wiktora Skworca. Po Mszy św. Gość Solenizant spotkał się z rodzinami przy kawie i ciastku a wydarzenie to, choć nieoficjalne, na długo zapadło w pamięci zarówno dzieci, rodziców jak i osób starszych.

Przez kilka dni w naszej parafii gościł ks. neoprazbiter Łukasz Porwit, udzielał on prymicyjnego błogosławieństwa i nabierał pierwszych doświadczeń kapłańskich.

13 czerwca obchodziliśmy 40 rocznicę odprawienia pierwszej Mszy św. na ówczesnym placu budowy. Wielu parafian wspominało tamten dzień i z wdzięcznością dziękowali za te cztery dekady kościoła na Górnym.

Jak co roku przeżyliśmy uroczystość Bożego Ciała dając się prowadzić Chrystusowi po ulicach i skwerach naszego osiedla. W pierwszą niedzielę września świętowaliśmy parafialny odpust.

W adwencie przeżywaliśmy roraty, w tym roku z dużym udziałem dzieci i dorosłych, którzy animowali scenki tłumaczące pismo święte i przygotowania do narodzin Syna Bożego.

4 grudnia w Uroczystość św. Barbary tradycyjnie spotkali się na Eucharystii a następnie w salce górnicy naszej parafii, wraz z rodzinami. Był to też czas wspominania tych, którzy odeszli na wieczną szychtę.

Zwieńczeniem mijającego roku były święta Bożego Narodzenia, uroczyste dwie pasterki, które przyjęły się bardzo dobrze jeszcze z czasów pandemii, zgromadziły parafian zarówno tych starszych jak i młodszych. Bardzo też cieszy mnie fakt, że na Mszy św. sprawowanej w sylwestra, kończącej stary rok, zebraliśmy się tak licznie. Dziękuję za to że potraficie okazać wdzięczność Bogu, że w świecie pełnym blichtru i rozrywki, potrafimy przyjść i z wdzięcznością podziękować za to, że wciąż jesteśmy tutaj ze swoimi wadami, niedoskonałościami, a tak bardzo kochani przez Pana Boga i otaczani jego opieką.

W wielu tych ważnych parafialnych wydarzeniach uczestniczył ks. prałat Stanisław Noga, bardzo cieszę się, że mimo wielu kapłańskich zajęć, korzysta z naszego zaproszenia i wraca w to miejsce bardzo mu bliskie, co wielokrotnie podkreślał. Mam nadzieję, że wciąż będzie dzielił z nami te małe radości dnia codziennego i patrzył jak nasza wspólnota pięknie buduje każdy następny dany nam od Boga dzień.

Rok 2024 to także czas działalności grup duszpasterskich i wspólnotowych. Dzieci, młodzież i dorośli spotykali się na cyklicznych spotkaniach formacyjnych i modlitewnych. Te małe parafialne społeczności pięknie współpracowały ze sobą, angażowały się w różne wydarzenia liturgiczne i okolicznościowe akcje. Grupa wtorkowa nieustannie trwała na modlitwie, przypominając nam, jak codzienne wołanie do Boga umacnia. Także grupa Miłosierdzia spotykała się na modlitwie codziennie o godz. 15.00 i grupy prowadzące różaniec w dni powszednie i w niedzielę. Wszystkim nam ma to przypominać, że wołanie z wdzięcznością, prośbą i przeprosinami, to coś jak telefon do Przyjaciela. To fundament bliskości z Bogiem. Bardzo Wam za tę modlitwę dziękuję.

Dzieci Maryi i ministranci przeżywali swoje święta z okazji Niepokalanego Poczęcia N.M.P. i święta św. Tarsycjusza.  Nie zabrakło też wspólnotowych spotkań tych grup, śniadanie wielkanocne, spotkania przy posiłkch, wyjazd na kajaki, przedstawienia teatralne, to przykład wspólnotowej relacji tych młodych ludzi i ich rodziców, którzy uczestniczą aktywnie w kształtowaniu swoich pociech. Te wydarzenia stały się niejako rodzinnymi spotkaniami, bo nie ma ugruntowania młodych serc bez udziału ich rodziców.

W tym miejscu pragnę wspomnieć o parafialnej kawiarence, która jest takim miejscem łączącym nasze rodziny. Tym piękniejsza jest to inicjatywa, skoro ma miejsce po Mszy św. rodzinnej. To Msza, na którą co niedzielę zapraszamy całe rodziny (o godz. 10.00). Dostosowane do dzieci kazania i aktywny udział dzieci i rodziców w tej Eucharystii, doskonale pokazuje jak ważna jest ta wspólnotowość, wpierw przy stole Eucharystycznym Chrystusa, a następnie przy zwyczajnym stole z ciastem, kawą, uśmiechem i serdecznym dialogiem. Dziękuję wszystkim zaangażowanym we Msze św. rodzinne i niedzielną kawiarenkę. Będziemy kontynuować tę stosunkowo młodą inicjatywę, bo jest ona doskonałą okazją do zrozumienia jak ważna jest rodzinna wspólnota, Bogiem silna.

Miniony rok, to także spotkania seniorów. W pierwsze piątki miesiąca sprawowaliśmy Msze św. w intencji osób starszych, po nich spotykaliśmy się przy kawie i ciastku. Kontynuowaliśmy też wieloletnią współpracę ze Stowarzyszeniem Wspólnie razem, udostępniając salę na cotygodniowe spotkania dla seniorów.

W roku 2024 miały też miejsce wydarzenia kulturalne: koncerty kolęd uczniów i nauczycieli szkoły Muzycznej, ewangelizacyjny koncert multimedialny opowiadający historię męki, śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa w oparciu o relikwię chusty z Manopello i kolędowanie dzieci przy żłóbku Pana Jezusa.

Bilans to słowo, które pod koniec roku pada bardzo często. Zyski i straty bardziej lub mniej wymierne są, widzimy je obserwując rzeczywistość. Uczciwie podsumowując nie można powiedzieć, że czasy były łatwe, że wszystko było idealne i kolorowe. Martwi mnie i Was pewnie także, że część społeczności naszej parafii odwraca swoją duszę od Boga i jego nauczania. Jesteśmy istotami wolnymi, sam nasz Ojciec Niebieski daje nam możliwość wyboru, nie narzuca, nie wymusza. Co można zrobić by te odwrócone dusze znów spojrzały w kierunku Chrystusa, Słowa Ewangelii, Eucharystii, sakramentów? Myślę, że należy kontynuować to co pięknie do tej pory robiliśmy. To małe, wielkie kroki, które budują, jak niepozorne cegły – pojedynczo nic nie znaczące – a układane na siebie tworzą ogromne mury widoczne dla innych, nawet tych stojących z daleka. Trwajcie przy Chrystusie, powierzajcie mu swoje życie i swoje rodziny. Walczcie o prawdziwe wartości i prawdziwą miłość. Nie pozwólcie na wykrzywianie obrazu, który przez stulecia malowaliśmy w naszych sercach. Ufajcie.

Wszędzie tam, gdzie spotykają się ludzie w imię Chrystusa, niosą dobro i dbają o lepsze jutro, tam bilans zawsze jest dodatni. Patrząc na Was i to jak idziecie krok w krok za Chrystusem, wiem, że strat tu nie ma. Dziękuję Wam także, że tak otwarcie reagowaliście na akcje pomocowe, które przeprowadzaliśmy w parafii.

Jako parafia uczestniczyliśmy w dodatkowych zbiórkach i akcjach. Zbieraliśmy fundusze na zakup pojazdów mechanicznych na misjach. Pomagaliśmy Ukrainie ogarniętej wojną, uchodźcom, braliśmy udział w zbiórce na kościoły, które ucierpiały podczas trąby powietrznej. Jesienią, gdy część Polski znalazła się pod wodą, pomagaliśmy w spontanicznych akcjach zbiórki żywności i artykułów dla powodzian. Akcje te organizowaliśmy także we współpracy z osobami z poza parafii. Taka solidarna pomoc i przykład, że ludzie z różnych zakątków łączą siły i wspierają potrzebujących.

Ponadto w ramach akcji „Paczuszka dla Maluszka” zbieraliśmy dary dla podopiecznych Hospicjum Cordis, natomiast w grudniu zorganizowaliśmy w naszej parafii zbiórkę na hospicjum perinatalne. Bardzo Wam wszystkim za to zaangażowanie, za zbiórki darów i środków pieniężnych dziękuję.

Krótko jeszcze wspomnę, że w minionym roku, w naszej parafii, podobnie jak we wszystkich publicznych instytucjach wprowadziliśmy standardy ochrony nieletnich, czyli zbiór zasad postepowania na wypadek przemocy fizycznej, psychicznej, duchowej i seksualnej wobec nieletnich.

 

W kilku zdaniach pragnę też podsumować tę przyziemną codzienność. Z nią też się mierzymy i musimy w miarę sprawnie ogarniać.

My kapłani, którzy w tym roku zostaliśmy w dwuosobowym składzie, staramy się wykonywać wszystkie obowiązki duszpasterskie tak, by nie zburzył się pewnego rodzaju wypracowany już porządek. Oczywiście musieliśmy wprowadzić pewne zmiany, bo obowiązków mamy o wiele więcej i pewnych spraw nie da się po prostu fizycznie przeskoczyć. Prosimy o zrozumienie i modlitwę w naszej intencji, jest ona bardzo potrzebna. Odpowiedzialność za parafię zarówno duchowa jak i materialna jest ogromna! Więc proszę omadlajcie nas i wszystkich, którzy tutaj pracują. Dziękuję  wszystkim świeckim, wolontariuszom i pracownikom którzy angażują się bardzo mocno w prowadzenie wszystkich działań zarówno na gruncie duszpasterskim jak i codziennym.

Tę przyziemne sprawy jak zawsze wspieraliście także Wy Parafianie – Darczyńcy, którzy swoją ofiarnością dbaliście o dobro materialne parafii. Bóg zapłać za Waszą czujność, za troskę, za zrozumienie problemów, z którymi się borykamy.

Pragnę podziękować za każdy dar złożony na cele cotygodniowych kolekt i zbiórek, zwłaszcza zaś za ofiary kolekty specjalnej, te składane do koszyka oraz wpłacane na konto, które pozwoliły na przeprowadzanie remontów, modernizacji a także na terminowe opłacanie rachunków za media.

W 2024 roku

• wykonano remont zakrystii ministranckiej i pomieszczenia za zakrystią,
• Wyremontowano zewnętrzne schody do zakrystii i wykonano nad nimi oświetlenie;
• Na pochyłości terenu przed wejściem do zakrystii i toalety, położono stopnie z płyt kamiennych oraz zamontowano poręcze;
• Na odcinku północno-wschodnim wokół świątyni, wymieniono kostkę brukową, została ona także wyrównana w miejscach, gdzie powstały zapadliska na głównym placu kościelnym;
• wykonano nowy postument pod krzyżem misyjnym – z płyt kamiennych;
• w kościele zamontowano rzeźbę Św. Michała Archanioła;
• została zakupiona figura Ojca Pio, która zamontowana będzie przy wejściu na probostwo;
• opłacono ostatnie raty za pompę ciepła;

W parafii wykonano także szereg prac naprawczych, które wynikały z bieżącego funkcjonowania technicznego budynku. Poza sprawami technicznymi, remontowymi i modernizacyjnymi, jak co roku parafia pokrywała koszty zatrudnionych pracowników (w tym ubezpieczenia i podatki).

 

Co planujemy w przyszłości?

Daj Boże by była to przyszłość bezpieczna, spokojna i byśmy mogli w spokoju serc spotykać się tutaj w naszym Bożym Domu.

Składam to wszystko, w ręce Jezusa i Maryi prosząc ufnie o ich błogosławieństwo i kształtowanie naszej wspólnoty. „Jezu Ty się tym zajmij” – to najwłaściwsze słowa, które kiedyś wypowiedział Ojciec Dolindo. Dziś ja je powielam, bo zawierają wszystko, odnoszą się do tego co było, co nauczyło mnie ufności i do tego co będzie – bo tylko Bóg daje nam jutro. Nikt inny.

Tak więc jeśli Bóg pozwoli, mimo ograniczeń osobowych i czasów, które do łatwych nie należą, pragnąłbym, by nasz Boży Dom na Górnym był tak gorący miłością ludzi jak jest teraz. By rozpalał ciągle nowe dusze, zarażał wiarą, przyciągał tych, którzy zwątpili. Was wszystkich proszę podsycajcie ten ogień i rozpalajcie nim następne pokolenia.

Mam też nadzieję, że w roku 2025 uda się wykonać kilka ważnych dla parafii modernizacji.

Chcielibyśmy wykonać renowację pozostałej części ławek w kościele. Ze względu na sypiące się cegły z elewacji, w tym roku rozpoczniemy też ocieplenie budynku, ratując niszczejące mury.

Planujemy powoli malować świątynie, choć nie wiem czy w tym roku będzie to możliwe, gdyż czeka nas wiele mniejszych remontów, koniecznych do wykonania. Dlatego zwracam się do Was o pomoc, jako, że są to duże i bardzo kosztowne inwestycje.

W Nowym Roku życzę Wam Drodzy Parafianie, silnej wiary, pięknej miłości, niegasnącej nadziei oraz wszystkich potrzebnych Wam łask – błogosławieństwa, zdrowia, pomyślności, uśmiechu i pokoju w sercach i w codziennych relacjach. Bóg zapłać za wszystko!

 

Szczęść Boże!
Ks. prob. Józef Więcek

 

---

 

STATYSTYKA DUSZPASTERSKA ZA ROK 2024

 

CHRZTY: 34 dzieci, chłopców: 15, dziewcząt: 19, z panieńskich dzieci: 0, z małżeństw cywilnych: 5, związki bez ślubu 6,

WCZESNA KOMUNIA ŚWIĘTA: 8 dzieci, chłopców: 5, dziewcząt: 3,

I KOMUNIA ŚWIĘTA klasy III: 46 dzieci, chłopców: 21, dziewcząt: 25,

BIERZMOWANIE: W roku 2024 do sakramentu bierzmowania przystąpiło 11 osób ze szkoły podstawowej i szkół artystycznych. Bierzmowanie odbyło się w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego i M.B. Uzdrowienia Chorych na os. Dolnym.

MSZY ŚWIĘTYCH ODPRAWIONO: 1.311; za Parafian: 60, za dusze w czyśćcu cierpiące: 4, za dusze zalecane w wypominkach: 7

KOMUNII ŚW. ROZDANO: 65.000,  komunia rozdana chorym: 984, Sakrament Chorych 134

Zmarło 65 Parafian, POGRZEBY w parafii: 40, zaopatrzonych: 23, niezaopatrzonych: 17, dzieci: 0,  pokropek; 0, przekazy do innych parafii: 25

ŚLUBY: 9, śluby z licencji 1,  udzielone zgody i dyspensy: 2, przekazy do innych parafii: 3, licencje wysłane: 1